Zaštita populacije oslića (Merluccius merluccius L.) u Jadranskom moru regulacijom nivoa iskorištavanja

Sažetak

        Populacija oslića (Merluccius merluccius L.) u Jadranskom moru od po­sebnog je značaja za komercijalni ribolov, i predstavlja jedinstveni eksploatacioni stock ribe iskorištavan od talijanskih i jugoslavenskih ribara.

        Kako između intenziteta ribolova i veličine populacije postoji funkcionalna ovisnost, koja se direktno očituje na visini ribolovne smrtnosti populacije, a time i na sveukupni rast (produkcije) populacije, to smo u radu nastojali da utvrdimo ovu povezanost i na osnovu takvih podataka procjenimo optimalni biološki nivo iskorištavanja (MSY — Maximum sustainable yield) oslića u Jadranskom moru, kao i odgovarajući optimalni intenzitet ribolova (f _opt), za potrebe pravilnog gospodarenja.

        Studija obuhvaća statističke podatke ukupnog ulova oslića u Jadranu, s odgovarajućim, izračunatim, ribolovnim naporom, za vremensko razdoblje 1959-1978. godine, u kojoj su korišteni produkcioni modeli; linearni (Schae­fer, 1954) i eksponencijalni (Fox, 1970).

       Izračunato je, da pri relativno stalnom trendu ribolovnog napora (b = -945,801), ulov po jedinici napora, tj. abundancija oslića u Jadranu posje­duje tendenciju rasta (b = 2,28). Abundancija populacije u odnosu na ribolovni napor posjeduje visoku statističku signifikantnost, s vrijednostima koe­ficijenata korelacije, linearni (r = -0,79), eksponencijalni (r = -0,92), te signi­fikantnost koeficijenta regresije (P < 0,01) u oba slučaja (sl. 2). Izračunate vrijednosti optimalnog nivoa iskorištavanja (MSY) oslića u Jadranskom moru kreće se od 2.818 do 3.273 tone, uz odgovarajući ribolovni intenzitet (f_opt) od 54.348 do 62.632 ribolovna dana u godini (sl. 3). Ocjenjeni koeficijent ukupne smrtnosti populacije (Beverton i Holt, 1956) iznosi (Z = 0,77), odnosno (Z = 0,79) prema Gulland-ovom metodu.